AVŞARLARIN TÜRKÇESİ



İnceden açılmış Ekmeğe “YUKA”

Sac içinde “KÖMBE”, üstde “BAZLAMA”

Avşarların çorbasıdır “ TARHANA”

Savrulan buğdaya “CEÇ” deller bizde

Babaanneye “EBE”, Halaya “BİBİ”

Amcaya “EMMİ” der Çocuğa “SABİ”

Uzağa “YIRAK” der, yakına “BERİ”

Birin çağırırken “HİŞ” deller bizde

Hastalığa “MARAZ” öksürüğe “ÇOR”

Yabancı “YADIRGI”, acemiye “TOR”

Hanıma “AVRAT” der konuşmaya “ŞOR”

İşler kötü ise “YAŞ” deller bizde

Büyük kaba “HELKE”, Küçüğe “ŞİTİL”

Tohuma “BİDER” der, fidana “ŞETİL”

Şakaya “YARENNİK” Girmekse “DIKIL”

Leğen demezlerde “TEŞ” deller bizde

Tavaya “ELLİCE” yemeğe “AZZIK”

Yayılmış yoğurdun suyuna “KATIK”

Ayrana “ÇALKAMAÇ” ,Yayığa “YANNIK”

Avşar pilavına “AŞ” deller bizde

Rüşvete “BARTIL” der, bedava “BELEŞ”

Hayvan ölüsünün adına “ÜLEŞ”

Güzele “GÖKÇEK” der bir adı “KELEŞ”

Rüyanın adına “DÜŞ” deller bizde

Herhalde “ELLEHAM ”bir adı “ZAHAR”

Ameleye “IRGAT”, Koyuna “DAVAR”

Aracıya “ELBİR”, vetsize “LAVGAR”

Sürülmüş tarlaya “HERK” deller bizde

Kırmız ı “TOKADALI”, pembeye “ŞAYAK”

Ağabeye “EDE”, Kibara “KIYAK”

Az önce “DEBİYAK”, demine “BAYAK”

Bahardan önceye “GIŞ” deller bizde

Gezmeye “HALAKA”, Zarara “GAREZ”

Nüfusa “HORANTA”, Murada “MURAZ”

Biçilmiş Ekinin yerine “FİREZ”

Otun samanına “KERS” deller bizde

İşarete “IŞMAR”, Tokada “ŞAPLAK”

Tarlaya su akan Yerlere “SAVAK”

Esire “YESİR” der, Üşümek “BUYMAK”

Ağaç kırılınca “HAŞ” deller bizde

Çiftçiye “İREÇBER”, Nöbete “KEŞŞİK”

Fasulyeye “PAKLA, Ölçeğe “ÇİNİK”

Havuca “PÜRÇÜKLÜ” Kümese “PİNNİK”

Havlayan köpeğe “OŞT” deller bizde

Hovardaya “OYNAŞ ”, tavıra “ZAVIR”

Önceye “SELEF”, Geçmişe “BILDIR”

Kötü söze “AZAR”, borçsuza “VEZİR”

Bayat yumurtaya “CILK” deller bizde

Elbiseye “ASBAP”, Yıkanmış “YUNUK”

Yanağa “AVURT” der, Surata “DULUK”

Civcive “CÜCÜK” der, Hindiye “CULUK”

Kümese sürerken “KİŞ” deller bizde

Yıkanmaya “ÇİMMEK”, bakmak “DEANEMEK”

Sipariş “ISMARIÇ”, Kızmak “SOKRANMAK”

Uzaklaşmanın adı bizde “YIRAMAK”

Eşeğe binerken “ÇÜŞ” deller bizde

Teşekkür etmektir eline “SAĞLIK”

Gömleğe “İŞLİK” der, Eşarba “YAĞLIK”

Davete “OKUNTU” takıya “BEKLİK”

Karnın yemiyorsa “ŞİŞ” deller bizde

Çetin bir yakını karşı gelince

Kısaca “NEORDÜN” der, buyur ise “NE”

Tamam demek için kısa yoldur “HE”

“GADANALIYIMI” çok deller bizde.

Sn. Bilhan Seher Akkaya dan alıntıdır.

Bilinmeyen adlı kullanıcının avatarı

Yazar: Metin Aksüt

Merhaba; 1973 İstanbul doğumluyum. 1992 yılından bu yana Matbaacılık ve karton ambalaj sektörlerinde değişik görevlerde çalıştım. Şu an serbest olarak çalışıyor, hobi olarak ta blog yazarlığı yapıyorum. __________________________________________________________________________________________ Hi; I was born in 1973 at Istanbul. I have worked in several positions in the printing and cardboard packaging industries, since 1992. I am freelancing and blogging currently.

Yorum bırakın